Door E. 1 september 2010 ©
De deur van het CDA. Kijken, loeren en maar blijven staren naar die deur. Televisie is zelden zo spannend geweest als gisterenavond. Op alle zenders was de deur wel even te zien. Programma's zouden onderbroken worden indien de deur zich zou openen.
Journalisten als aasgieren wachtend in de hal, hopend op die ene quote, die door alle camera's geregistreerd worden. Wat bezielt ons toch? Wat fascineert ons aan die deur. Het is de spanning. Zelf heb ik weinig tot niets met het CDA en die (in)formatie kan mij zo langzamerhand ook wel gestolen worden, maar zelfs ik kon mijn ogen niet van die deur afhouden. De spannendste televisie in jaren. John de Mol had mogen wensen zulke televisie ooit te hebben uitgevonden.
Staren naar de deur, het doet iets met je. Je begint de deur te bestuderen - de deur wordt als het ware een onderdeel van je. Jij en de deur worden één. Het is een zeer mooie deur. Fout! Het zijn namelijk twee deuren. Overal om mij heen lees ik teksten over de deur van het CDA. Ze zitten er allemaal naast. Het is namelijk een tweetal - het zijn duodeuren. Wij gewone mensen hebben niet zulke deuren. Het zijn mooie deuren. Deuren die je vind in statige landhuizen. En mooi bewerkt door de timmerman annex houtbewerker. Het vakmanschap straalt er vanaf. Een van de deuren is fijntjes afgewerkt met een kleine, doch handzame - ik gok koperen - deurklink van het type draaibaar. Geen normale klink maar een duurdere klink met een iets ingewikkelder mechanisme. Past goed bij die deuren. Een goedkopere nieuwere aluminium standaardklink staat natuurlijk niet bij die statige CDA-deuren.
Als er dan beweging komt in de draaiklink, stijgt bij mij de spanning en adrenaline naar ongekende hoogte. Helaas, geen nieuws te melden. In eerste instantie reageer ik dan iets teleurgesteld, maar aan de andere kant betekent dit weer enkele uurtjes deurenkijken. Die mooie deuren moeten wel van hardhout zijn. Meranti of merbau? Nee mahonie; ongeschilderd natuurlijk. Gewoon zeer goed in de olie gezet, waardoor het hout zijn natuurlijke kleur en glans blijft behouden. Schitterende deuren; deuren die ik thuis ook graag zou willen hebben. Maar zulke deuren worden denk ik niet meer gemaakt. De hedendaagse timmerman kan dit niet fabriceren, in ieder geval niet voor de prijs die ik ervoor over heb.
Ik hoopte stiekem dat het CDA een eeuwigdurende bijeenkomst zou houden. Helaas is het CDA inmiddels weer overgegaan tot achterkamertjespolitiek. Gelukkig heb ik altijd nog teletekst. Niets is spannender dan de vaderlandse voetbalcompetitie op zondagmiddag via teletekst te volgen. Geen radio, televisiegeluid uit en maar staren naar de tussenstanden, in de hoop dat er op een gegeven moment door mijn club wordt gescoord en de nul naar een één verspringt. Teletekststaren, spannender kan niet. Althans, bijna niet...
E.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten