'Gretta Duisenberg is een antisemiet'
Door E. 30 november 2010 ©
Afgelopen maandag heeft Neerlands bekendste Palestinaliefhebber aangifte gedaan tegen Rutger Castricum van het tv-programma PowNews. Een maand geleden heeft ze dat ook gedaan tegen Elsevier en Afshin Ellian, columnist aldaar. De aangiftes zijn gedaan omdat ze wordt uitgemaakt voor een antisemiet.
‘Gretta Duisenberg is absoluut geen antisemiet en het moet nu afgelopen zijn met de persoonlijke aanvallen. Iedereen die haar in de media nog een keer en public voor antisemiet uitmaakt, krijgt een strafaangifte aan zijn broek,' aldus Ab Gietelink van Stop de Bezetting (de actiegroep tegen de joodse bezetting waar Gretta voorzitter van is). Ik ga hier dus niet schrijven dat zij een antisemiet is.
Wat is een antisemiet? ‘An•ti•se•miet, de; m, v -en vijand van de Joden', kort gezegd dus een jodenhater. Ik ga ook niet schrijven dat Gretta een jodenhater is, anders had ik net zo goed kunnen schrijven dat ze een antisemiet is. Ik laat het aan jullie lezers zelf over om een mening over haar te vormen. Ik zal slechts enkele feiten beschrijven.
Zo heeft ze gezegd dat het ‘de puissant rijke Joden in Amerika zijn die Israël in stand houden, waardoor ze in Israël de Palestijnen kunnen onderdrukken,' aldus Gretta in 2002 tegen een van haar buren. Gretta heeft eveneens in 2002 een handtekeningenactie gehouden om bezetting van de Palestijnse gebieden tegen te gaan. Op de vraag hoeveel handtekeningen zij hoopte binnen te halen, antwoordde zij lachend: ‘Even kijken. Zes miljoen.' Volgens Gretta was dit geen smakeloze toespeling op het aantal Joden dat de Holocaust niet heeft overleefd. Bij het getal van zes miljoen dacht zij niet automatisch aan de Holocaust...
Ze wilde in 2003 met medestanders als menselijk schild dienen om Yasser Arafat te beschermen. ‘Israëli's liegen altijd. Dat zie je aan die koppen. Schoften zijn het,‘ aldus Gretta in de Nieuwe Revu in 2006. Deze uitspraak werd later door Gretta ontkend. De leider van Hamas wordt door haar voorts bijzonder aardig gevonden. Hamas, u weet wel, die terroristische beweging die streeft naar bevrijding van Palestina en de volledige vernietiging van Israël. Gretta onderhoudt fijne vriendschappen met de mannen van Hamas.
Ze gaat maar door met haar constante gedram over de zogenaamde joodse lobby die in Nederland en de Verenigde Staten zo sterk aanwezig zou zijn. Begin 2010 heeft ze nog een interview gegeven aan journaliste Pauline Weseman van www.nieuwwij.nl en daarin zegt ze: ‘Ik vind antisemiet bijna een eretitel worden. Je ziet dat mensen graag een vooroordeel en oordeel hebben, zonder mij te kennen, maar op grond van wat er in de krant staat. Het is voor mij zo essentieel te zeggen wat je wilt, want niemand durft dat.'
Gretta Duisenberg, in 1942 tijdens de oorlog geboren als Greetje Nieuwenhuizen, vindt het dus essentieel te zeggen wat je wilt (omdat niemand dat zou durven). Maar als iemand anders wil zeggen dat ze een antisemiet is, dan is dat natuurlijk helemaal niet zo essentieel meer. Op de site van Stop de Bezetting valt te lezen dat de recente criminalisering van mevrouw Duisenberg onterecht is en dient als bliksemafleider voor de Israëlische bezetting. Ik kan haar echter verzekeren dat deze column niet als bliksemafleider geschreven is. Dat er kritiek is op het beleid van de Israëliërs kan ik begrijpen, maar dat is niet de vraag die hier aan de orde is.
Beste Gretta, ik wil je verzoeken geen aangifte meer te doen tegen columnisten en journalisten die jou een antisemiet vinden. Om met jouw woorden te spreken: ‘Het is voor mij essentieel te zeggen wat je wilt.' Aan de andere kant wil ik de pro-Israëliers verzoeken ook tegen Gretta geen aangifte meer te doen. Laat Gretta de antisemiet zijn die jullie denken dat ze is. Waarom een strafproces tegen haar aanspannen? Ik ben een man en ik heb geen juridisch bewijs nodig om dat zeker te weten. Zo werkt het toch ook met Gretta?
Is Gretta een antisemiet? Zegt u het maar, beste lezer. Uitgaande van de bovenstaande definitie zeg ik van wel, maar voor de zekerheid schrijf ik dat niet.
E.
Soms leuk, grappig, absurdistisch en onzinnig, soms ook gewoon helemaal niets!
Posts tonen met het label politiek. Alle posts tonen
Posts tonen met het label politiek. Alle posts tonen
dinsdag 30 november 2010
woensdag 1 september 2010
Spannende televisie: de CDA-deur
Spannende televisie: de CDA-deur
Door E. 1 september 2010 ©
Journalisten als aasgieren wachtend in de hal, hopend op die ene quote, die door alle camera's geregistreerd worden. Wat bezielt ons toch? Wat fascineert ons aan die deur. Het is de spanning. Zelf heb ik weinig tot niets met het CDA en die (in)formatie kan mij zo langzamerhand ook wel gestolen worden, maar zelfs ik kon mijn ogen niet van die deur afhouden. De spannendste televisie in jaren. John de Mol had mogen wensen zulke televisie ooit te hebben uitgevonden.
Staren naar de deur, het doet iets met je. Je begint de deur te bestuderen - de deur wordt als het ware een onderdeel van je. Jij en de deur worden één. Het is een zeer mooie deur. Fout! Het zijn namelijk twee deuren. Overal om mij heen lees ik teksten over de deur van het CDA. Ze zitten er allemaal naast. Het is namelijk een tweetal - het zijn duodeuren. Wij gewone mensen hebben niet zulke deuren. Het zijn mooie deuren. Deuren die je vind in statige landhuizen. En mooi bewerkt door de timmerman annex houtbewerker. Het vakmanschap straalt er vanaf. Een van de deuren is fijntjes afgewerkt met een kleine, doch handzame - ik gok koperen - deurklink van het type draaibaar. Geen normale klink maar een duurdere klink met een iets ingewikkelder mechanisme. Past goed bij die deuren. Een goedkopere nieuwere aluminium standaardklink staat natuurlijk niet bij die statige CDA-deuren.
Als er dan beweging komt in de draaiklink, stijgt bij mij de spanning en adrenaline naar ongekende hoogte. Helaas, geen nieuws te melden. In eerste instantie reageer ik dan iets teleurgesteld, maar aan de andere kant betekent dit weer enkele uurtjes deurenkijken. Die mooie deuren moeten wel van hardhout zijn. Meranti of merbau? Nee mahonie; ongeschilderd natuurlijk. Gewoon zeer goed in de olie gezet, waardoor het hout zijn natuurlijke kleur en glans blijft behouden. Schitterende deuren; deuren die ik thuis ook graag zou willen hebben. Maar zulke deuren worden denk ik niet meer gemaakt. De hedendaagse timmerman kan dit niet fabriceren, in ieder geval niet voor de prijs die ik ervoor over heb.
Ik hoopte stiekem dat het CDA een eeuwigdurende bijeenkomst zou houden. Helaas is het CDA inmiddels weer overgegaan tot achterkamertjespolitiek. Gelukkig heb ik altijd nog teletekst. Niets is spannender dan de vaderlandse voetbalcompetitie op zondagmiddag via teletekst te volgen. Geen radio, televisiegeluid uit en maar staren naar de tussenstanden, in de hoop dat er op een gegeven moment door mijn club wordt gescoord en de nul naar een één verspringt. Teletekststaren, spannender kan niet. Althans, bijna niet...
E.
Door E. 1 september 2010 ©
De deur van het CDA. Kijken, loeren en maar blijven staren naar die deur. Televisie is zelden zo spannend geweest als gisterenavond. Op alle zenders was de deur wel even te zien. Programma's zouden onderbroken worden indien de deur zich zou openen.
Journalisten als aasgieren wachtend in de hal, hopend op die ene quote, die door alle camera's geregistreerd worden. Wat bezielt ons toch? Wat fascineert ons aan die deur. Het is de spanning. Zelf heb ik weinig tot niets met het CDA en die (in)formatie kan mij zo langzamerhand ook wel gestolen worden, maar zelfs ik kon mijn ogen niet van die deur afhouden. De spannendste televisie in jaren. John de Mol had mogen wensen zulke televisie ooit te hebben uitgevonden.
Staren naar de deur, het doet iets met je. Je begint de deur te bestuderen - de deur wordt als het ware een onderdeel van je. Jij en de deur worden één. Het is een zeer mooie deur. Fout! Het zijn namelijk twee deuren. Overal om mij heen lees ik teksten over de deur van het CDA. Ze zitten er allemaal naast. Het is namelijk een tweetal - het zijn duodeuren. Wij gewone mensen hebben niet zulke deuren. Het zijn mooie deuren. Deuren die je vind in statige landhuizen. En mooi bewerkt door de timmerman annex houtbewerker. Het vakmanschap straalt er vanaf. Een van de deuren is fijntjes afgewerkt met een kleine, doch handzame - ik gok koperen - deurklink van het type draaibaar. Geen normale klink maar een duurdere klink met een iets ingewikkelder mechanisme. Past goed bij die deuren. Een goedkopere nieuwere aluminium standaardklink staat natuurlijk niet bij die statige CDA-deuren.
Als er dan beweging komt in de draaiklink, stijgt bij mij de spanning en adrenaline naar ongekende hoogte. Helaas, geen nieuws te melden. In eerste instantie reageer ik dan iets teleurgesteld, maar aan de andere kant betekent dit weer enkele uurtjes deurenkijken. Die mooie deuren moeten wel van hardhout zijn. Meranti of merbau? Nee mahonie; ongeschilderd natuurlijk. Gewoon zeer goed in de olie gezet, waardoor het hout zijn natuurlijke kleur en glans blijft behouden. Schitterende deuren; deuren die ik thuis ook graag zou willen hebben. Maar zulke deuren worden denk ik niet meer gemaakt. De hedendaagse timmerman kan dit niet fabriceren, in ieder geval niet voor de prijs die ik ervoor over heb.
Ik hoopte stiekem dat het CDA een eeuwigdurende bijeenkomst zou houden. Helaas is het CDA inmiddels weer overgegaan tot achterkamertjespolitiek. Gelukkig heb ik altijd nog teletekst. Niets is spannender dan de vaderlandse voetbalcompetitie op zondagmiddag via teletekst te volgen. Geen radio, televisiegeluid uit en maar staren naar de tussenstanden, in de hoop dat er op een gegeven moment door mijn club wordt gescoord en de nul naar een één verspringt. Teletekststaren, spannender kan niet. Althans, bijna niet...
E.
donderdag 22 juli 2010
Ruud, doe het voor mij
Ruud, doe het voor mij
Door E. 22 juli 2010 ©
U herkent dat wellicht vanuit uw werk, waar u regelmatig telefonisch contact hebt met een mooie jonge meid (denkt u). Verbazing alom als u de persoon in kwestie ontmoet. Afgaande op het stemgeluid verwacht u diezelfde mooie jonge meid, terwijl het een 60-jarige dame blijkt te zijn, die zojuist voor de derde keer grootmoeder is geworden. Grote kans dat u uw eigen stem ook niet bij uzelf vindt passen. Althans, dat had ik toen ik mijn stem voor het eerst op de bandrecorder terughoorde.
Maar goed, terug naar het onderwerp. Ik heb het hier over prof. dr. Uri Rosenthal. Rosenthal is voorzitter van de VVD-fractie in de Eerste Kamer. Na de Tweede Kamerverkiezingen van 2010 is Rosenthal tweemaal in opdracht van onze koningin tot informateur benoemd. Ik word niet letterlijk, maar echt fysiek misselijk van de persconferenties van Rosenthal. Ik walg van zijn mooisprekerij. Met weerzin hoor ik zijn zorgvuldig gekozen pauzes tussen de interpuncties aan. Ik heb een innerlijke afkeer van zijn intonatie. De haren op mijn arm springen spontaan rechtop bij het horen van zijn stemgeluid. Vergelijk het met het gevoel dat u krijgt als iemand met zijn nagels langs het schoolbord gaat.
Vandaag is bekend geworden dat Ruud Lubbers is benoemd tot de nieuwe informateur. In tegenstelling tot Rosenthal is dit een man met een zeer aangename stem. In zijn functie als minister-president was het zeer fijn om naar hem te luisteren. Dit leverde Lubbers zelfs een eigen onderdeel op in een televisieprogramma van André van Duin. De Minuut van Ruud keerde wekelijks terug in Animal Crackers. Het moet wel een genoeglijk stemgeluid zijn, wil je een eigen tv-item aangeboden krijgen.
Bij het mislukken van de informatieopdracht bestaat de kans dat Rosenthal wederom tot informateur wordt benoemd. Laat Lubbers er alstublieft in slagen uiteindelijk tot een kabinetsformatie te komen. Niet in het landsbelang, maar in mijn belang.
Tuut tuut tuut, de groetjes van E.
Door E. 22 juli 2010 ©
Gisteren zag ik hem weer. Op zich vind ik dat niet zo’n probleem, ik heb namelijk niets tegen het uiterlijk van deze man. Hij oogt zelfs zeer sympathiek. Maar ik heb hem gisteren ook weer horen spreken. En juist dat onderdeel trek ik niet - ik kan het niet meer aan. Misschien ligt het wel aan mij, maar elke keer als ik die stem hoor heb ik de drang om een touw te pakken en mezelf op te knopen. Die stem gaat bij mij door merg en been. Dat stemgeluid verwacht je niet als je hem zo ziet lopen. Dat kan ook wel kloppen want ik heb ooit gehoord dat niemand lijkt op zijn stem.
Maar goed, terug naar het onderwerp. Ik heb het hier over prof. dr. Uri Rosenthal. Rosenthal is voorzitter van de VVD-fractie in de Eerste Kamer. Na de Tweede Kamerverkiezingen van 2010 is Rosenthal tweemaal in opdracht van onze koningin tot informateur benoemd. Ik word niet letterlijk, maar echt fysiek misselijk van de persconferenties van Rosenthal. Ik walg van zijn mooisprekerij. Met weerzin hoor ik zijn zorgvuldig gekozen pauzes tussen de interpuncties aan. Ik heb een innerlijke afkeer van zijn intonatie. De haren op mijn arm springen spontaan rechtop bij het horen van zijn stemgeluid. Vergelijk het met het gevoel dat u krijgt als iemand met zijn nagels langs het schoolbord gaat.
Vandaag is bekend geworden dat Ruud Lubbers is benoemd tot de nieuwe informateur. In tegenstelling tot Rosenthal is dit een man met een zeer aangename stem. In zijn functie als minister-president was het zeer fijn om naar hem te luisteren. Dit leverde Lubbers zelfs een eigen onderdeel op in een televisieprogramma van André van Duin. De Minuut van Ruud keerde wekelijks terug in Animal Crackers. Het moet wel een genoeglijk stemgeluid zijn, wil je een eigen tv-item aangeboden krijgen.
Bij het mislukken van de informatieopdracht bestaat de kans dat Rosenthal wederom tot informateur wordt benoemd. Laat Lubbers er alstublieft in slagen uiteindelijk tot een kabinetsformatie te komen. Niet in het landsbelang, maar in mijn belang.
Tuut tuut tuut, de groetjes van E.
dinsdag 20 juli 2010
Nederland vandaag de dag
Nederland vandaag de dag
Door E. 3 augustus 2025 ©
De heer W. Holleeder, veroordeeld crimineel (ondermeer ontvoerder, drugshandelaar en vermeend moordenaar), wordt vandaag na de korte (in)formatieperiode geïnstalleerd als nieuwe minister-president van Nederland. Doordat de politieke partij van Holleeder een samenwerkingverband heeft afgesloten met de partij van de heer Cor van Hout, eveneens een veroordeelde crimineel, kon het zover komen.
Maar hóé kon het toch zover komen? Cor van Hout behoorde vroeger tot de intimi van Holleeder, totdat zij gebrouilleerd raakten. In 1983 waren zij nog beiden betrokken bij de ontvoering van biermagnaat Freddy Heineken. Financiële jaloezie leidde er uiteindelijk toe dat beiden gezworen vijanden werden. Van Cor van Hout werd tot 2017 nog aangenomen dat hij in 2003 in opdracht van Holleeder werd geliquideerd.
In 2018 is Holleeder de politiek ingerold en werd hij enkele jaren later verkozen tot lijsttrekker van de in 2014 opgerichte partij NDP (Nederlandse Democratische partij). Door de aanhoudende onvrede onder de Nederlandse bevolking in verband met de langste crisisperiode die ons land ooit heeft gekend, werd Holleeder een populaire persoonlijkheid onder onze bevolking. Hij was een van de politici die betrokken was bij de belastingverlaging in 2021, waardoor hij bij de steeds armer wordende bevolking als een held werd gezien. De criminele achtergrond van de charismatische Holleeder raakte hierdoor bij velen in de vergetelheid. Het verleden van Holleeder werd hierna nog maar mondjesmaat opgerateld.
Enkele jaren later – in 2022 – werd Van Hout verkozen tot leider van de BPN (Bevrijdings Partij Nederland). Van Hout kon eveneens op royale steun rekenen. Hij werd door vele jongeren als voorbeeldfiguur gezien door zijn spannende verleden en levensstijl – en natuurlijk omdat Van Hout zijn eigen dood in scene had gezet, waarmee hij zelfs Holleeder om de tuin had weten te leiden. Van Hout – die jarenlang binnen de BPN op de achtergrond fungeerde – kwam aan de macht nadat een viertal hooggeplaatste partijbonzen op mysterieuze wijze binnen een maand om het leven kwamen. Er wordt nog steeds gesuggereerd dat Van Hout hier op slinkse manier bij betrokken zou zijn geweest, maar bewijs hiervoor kan (nog) niet geleverd worden.
Holleeder en Van Hout realiseerden zich in 2023 dat er tot verregaande samenwerking moest worden overgegaan wilden de twee criminele machtswellustelingen het hoogste politieke schavot betreden. Zij werden opnieuw goede vrienden, hetgeen heeft geleid tot zetelwinst voor beide partijen. En we weten allen de uitkomst van de verkiezingen van begin juli 2025. Het buitenland spreekt er schade van. Maar ja, er is een democratisch proces aan vooraf gegaan. Wij Nederlanders zijn hier allen schuldig aan. Wij zijn de kiezers. Jaren geleden kon ik niet vermoeden dat het in Nederland zover zo kunnen komen. Twee veroordeelde criminelen aan de macht... Nederland wordt een bananenrepubliek.
De vergelijking loopt enigszins mank, maar het doet mij toch sterk denken aan wat er zo'n 15 jaar geleden anno 2010 in Suriname is gebeurd.
E.
(20 juli 2010 ©)
Door E. 3 augustus 2025 ©
De heer W. Holleeder, veroordeeld crimineel (ondermeer ontvoerder, drugshandelaar en vermeend moordenaar), wordt vandaag na de korte (in)formatieperiode geïnstalleerd als nieuwe minister-president van Nederland. Doordat de politieke partij van Holleeder een samenwerkingverband heeft afgesloten met de partij van de heer Cor van Hout, eveneens een veroordeelde crimineel, kon het zover komen.
Maar hóé kon het toch zover komen? Cor van Hout behoorde vroeger tot de intimi van Holleeder, totdat zij gebrouilleerd raakten. In 1983 waren zij nog beiden betrokken bij de ontvoering van biermagnaat Freddy Heineken. Financiële jaloezie leidde er uiteindelijk toe dat beiden gezworen vijanden werden. Van Cor van Hout werd tot 2017 nog aangenomen dat hij in 2003 in opdracht van Holleeder werd geliquideerd.
In 2018 is Holleeder de politiek ingerold en werd hij enkele jaren later verkozen tot lijsttrekker van de in 2014 opgerichte partij NDP (Nederlandse Democratische partij). Door de aanhoudende onvrede onder de Nederlandse bevolking in verband met de langste crisisperiode die ons land ooit heeft gekend, werd Holleeder een populaire persoonlijkheid onder onze bevolking. Hij was een van de politici die betrokken was bij de belastingverlaging in 2021, waardoor hij bij de steeds armer wordende bevolking als een held werd gezien. De criminele achtergrond van de charismatische Holleeder raakte hierdoor bij velen in de vergetelheid. Het verleden van Holleeder werd hierna nog maar mondjesmaat opgerateld.
Enkele jaren later – in 2022 – werd Van Hout verkozen tot leider van de BPN (Bevrijdings Partij Nederland). Van Hout kon eveneens op royale steun rekenen. Hij werd door vele jongeren als voorbeeldfiguur gezien door zijn spannende verleden en levensstijl – en natuurlijk omdat Van Hout zijn eigen dood in scene had gezet, waarmee hij zelfs Holleeder om de tuin had weten te leiden. Van Hout – die jarenlang binnen de BPN op de achtergrond fungeerde – kwam aan de macht nadat een viertal hooggeplaatste partijbonzen op mysterieuze wijze binnen een maand om het leven kwamen. Er wordt nog steeds gesuggereerd dat Van Hout hier op slinkse manier bij betrokken zou zijn geweest, maar bewijs hiervoor kan (nog) niet geleverd worden.
Holleeder en Van Hout realiseerden zich in 2023 dat er tot verregaande samenwerking moest worden overgegaan wilden de twee criminele machtswellustelingen het hoogste politieke schavot betreden. Zij werden opnieuw goede vrienden, hetgeen heeft geleid tot zetelwinst voor beide partijen. En we weten allen de uitkomst van de verkiezingen van begin juli 2025. Het buitenland spreekt er schade van. Maar ja, er is een democratisch proces aan vooraf gegaan. Wij Nederlanders zijn hier allen schuldig aan. Wij zijn de kiezers. Jaren geleden kon ik niet vermoeden dat het in Nederland zover zo kunnen komen. Twee veroordeelde criminelen aan de macht... Nederland wordt een bananenrepubliek.
De vergelijking loopt enigszins mank, maar het doet mij toch sterk denken aan wat er zo'n 15 jaar geleden anno 2010 in Suriname is gebeurd.
E.
(20 juli 2010 ©)
donderdag 10 juni 2010
De verkiezingsstrijd is voorbij
De verkiezingsstrijd is voorbij
Door E. 10 juni 2010 ©
Mijn favoriete politica is het niet geworden, haar partij heeft zelfs enkele zetels verloren. Je stond te laag op de kandidatenlijst, het is niet altijd een feest. Ik hoop dat voorkeursstemmen uitkomst zullen bieden. Dan mag je je alsnog in het pluche gaan nestellen.
En niet alleen omdat je zo’n leuke dame bent. Je hebt het wat mij betreft ook gewoon verdiend. Op diverse vragen die ik aan insiders heb gesteld, kreeg ik nauwelijks een serieus antwoord. Waarom sta je toch niet op een verkiesbare plaats?
Ik heb geen idee. In de wandelgangen hoor ik dat je te lui zou zijn voor het werk in de Tweede Kamer. Nou en! Daar gaat het toch niet om. Een mede-Kamerlid wil toch ook wel eens tegen een leuk koppie aankijken. Ook op de televisie doet je het goed. Zeer belangrijk voor de partij.
Landelijke bekendheid geniet je zelfs volgens mij, in ieder geval bij de gemiddelde politieke volger van onder de 40. Zelf ben je net de 40 gepasseerd. Maar van geest schat ik jou natuurlijk veel jonger in.
Ieder natuurlijk zijn eigen smaak. Over smaak valt niet te twisten. Maar dat jouw partijgenoten niet inzien wat een gemis het in de Kamer wordt zonder jouw aanwezigheid begrijp ik echt niet.
Voor mij sta je in ieder geval in de top 5. Bij enkelen van de huidige top 5 kan ik mij wel iets voorstellen, maar ik zou bij de top hameren op plaats 4 van de kandidatenlijst. Jij zou het op 4 stukken beter doen dan jouw huidige partijgenoot.
Onvoorstelbaar! Is het misschien omdat ik je de laatste tijd niet meer zo veel in de media heb zien verschijnen? Speelt er toch wat tussen jou en de partijtop? Ben je inderdaad een kenau? Nee, dat is onvoorstelbaar.
Straks als je je door middel van voorkeursstemmen in de Kamer mag installeren, dan ga ik er vanuit dat je niet meer uit de media bent weg te slaan. Dat je het weer opneemt voor de kleine man, maar dat je tenslotte wel jezelf blijft. Afgesproken?
E.
Door E. 10 juni 2010 ©
Mijn favoriete politica is het niet geworden, haar partij heeft zelfs enkele zetels verloren. Je stond te laag op de kandidatenlijst, het is niet altijd een feest. Ik hoop dat voorkeursstemmen uitkomst zullen bieden. Dan mag je je alsnog in het pluche gaan nestellen.
En niet alleen omdat je zo’n leuke dame bent. Je hebt het wat mij betreft ook gewoon verdiend. Op diverse vragen die ik aan insiders heb gesteld, kreeg ik nauwelijks een serieus antwoord. Waarom sta je toch niet op een verkiesbare plaats?
Ik heb geen idee. In de wandelgangen hoor ik dat je te lui zou zijn voor het werk in de Tweede Kamer. Nou en! Daar gaat het toch niet om. Een mede-Kamerlid wil toch ook wel eens tegen een leuk koppie aankijken. Ook op de televisie doet je het goed. Zeer belangrijk voor de partij.
Landelijke bekendheid geniet je zelfs volgens mij, in ieder geval bij de gemiddelde politieke volger van onder de 40. Zelf ben je net de 40 gepasseerd. Maar van geest schat ik jou natuurlijk veel jonger in.
Ieder natuurlijk zijn eigen smaak. Over smaak valt niet te twisten. Maar dat jouw partijgenoten niet inzien wat een gemis het in de Kamer wordt zonder jouw aanwezigheid begrijp ik echt niet.
Voor mij sta je in ieder geval in de top 5. Bij enkelen van de huidige top 5 kan ik mij wel iets voorstellen, maar ik zou bij de top hameren op plaats 4 van de kandidatenlijst. Jij zou het op 4 stukken beter doen dan jouw huidige partijgenoot.
Onvoorstelbaar! Is het misschien omdat ik je de laatste tijd niet meer zo veel in de media heb zien verschijnen? Speelt er toch wat tussen jou en de partijtop? Ben je inderdaad een kenau? Nee, dat is onvoorstelbaar.
Straks als je je door middel van voorkeursstemmen in de Kamer mag installeren, dan ga ik er vanuit dat je niet meer uit de media bent weg te slaan. Dat je het weer opneemt voor de kleine man, maar dat je tenslotte wel jezelf blijft. Afgesproken?
E.
Abonneren op:
Posts (Atom)