Broek omlaag!

Broek omlaag!
Door E. 10 september 2010 ©

Het was in eerste instantie slechts een klein berichtje. "Moet en kan ik daar wel over schrijven?" dacht ik. Het volgende is gebeurd: het broekje van de Vlaardingse KNVB-scheidsrechter Rob Hos (zie foto) is vorige week tijdens de wedstrijd Steeds Hooger – Aeolus tot tweemaal toe naar beneden getrokken (“tot aan de enkels!” aldus de bewuste arbiter). De heer Hos wilde geen gefrunnik aan zijn lichaam en voelde zich genoodzaakt de wedstrijd te staken. Tja, voetbalhumor… Het spreekt niet iedereen aan.

Het begon met een klein berichtje op teletekst van TV Rijnmond, waarna het bericht werd opgepikt door de landelijke dagbladen in binnen- en zèlfs buitenland. Nu ben ik zelf coach van een voetbalelftal (een vriendenteam op laag niveau), dus uit ervaring weet ik dat KNVB-scheidsrechters een volk apart is. Toen volgde de uitzending op donderdagavond van de MaDiWoDoVrijdagShow met Paul de Leeuw. Rob Hos werd daar door Paul de Leeuw en Erben Wennemars geïnterviewd en liet zich – op z’n zachtst gezegd – flink in de maling nemen.

Nu is ons elftal vorig jaar kampioen geworden en zijn we een klasse hoger gaan spelen. We spelen nu op het niveau dat we elke wedstrijd een KNVB-scheidsrechter toegewezen krijgen. Geen clubscheidsrechters meer. We zijn nu enkele wedstrijden onderweg en o wat jammer… Ik hunker terug naar de clubscheidsrechter. Gewoon een kerel van de club die zelf nog voetbalt en met zichtbare tegenzin de wedstrijd fluit. Hij fluit omdat hij vindt dat het moet. Als hij niet fluit, fluit er niemand en als er niemand fluit wordt er niet gevoetbald. Hulde aan de clubscheidsrechters!

Op ons niveau kunnen we geen scheidsrechters van een al te hoog niveau verwachten. Maar – o mijn god – wat zijn de scheidsrechters die wij tot nu toe hebben gehad allememachies slecht. Thuis de broek niet aan, geldt toch echt wel voor al deze scheidsrechters. Mensen die het spelletje niet lezen, maar uitsluitend fluiten om anderhalf uur per week eindelijk eens een beetje macht te kunnen uitoefenen. Een speler die Tita Tovenaar roept kan bij Rob Hos al op een kaart rekenen.

Rob Hos is een sullige man die thuis dus niets te vertellen heeft en zich bij Paul de Leeuw graag voor lul laat zetten, want dan staat hij in de spotlights. Net zoals in het veld, waar de wedstrijd om de scheidsrechter moet draaien en niet om het spelletje. Nu wil ik Rob Hos op deze plaats niet (alleen) affikken, want er lopen elke zaterdag en zondag duizenden Rob Hossen rond op de voetbalvelden. En als de Rob Hossen van de KNVB niet fluiten dan staat er vast wel weer zo’n leuke clubscheidsrechter op. Een kerel met rode bloeddoorlopen ogen van het overmatige alcoholgebruik van de avond ervoor. Een man die met frisse tegenzin in een lange trainingsbroek de wedstrijd probeert te leiden en daarna gewoon even een biertje meedrinkt.

Paul de Leeuw riep tijdens zijn show op om dit weekend filmpjes te maken van (KNVB-)scheidsrechters wiens broekjes naar beneden worden getrokken. De leukste inzending krijgt € 300,00. Als coach en KNVB-lid steun ik dit plan natúúrlijk niet (ga stiekem naar http://www.madiwodo.nl/ om het filmpje te uploaden, ik kan niet wachten en zal dit weekend zelf ook mijn stinkende best doen).

Al te goed gaat het dit seizoen nog niet, maar mochten we degraderen, dan drink ik volgend seizoen na de wedstrijd gewoon een lekkere pils met de clubscheidsrechter die ons waar dan ook gefloten heeft.


E.