Pure liefde: Rotterdam

Pure liefde: Rotterdam
Door E. 4 november 2010 ©

Er is geen stad zó verschrikkelijk mooi - en gelijktijdig zó lelijk - als Rotterdam. Ik ben verknocht aan mijn stad. Mijn stad heeft alles. Ik ben er geboren, getogen, woonachtig en zal er waarschijnlijk ook sterven. Ik ben een echte Rotterdammer - in hart en nieren (inclusief het stedelijk minderwaardigheidscomplex).

Alhoewel het de havenhoofdstad is van Europa, is het niet eens de hoofdstad van onze provincie. Het is een kustplaats, met deelgemeente Hoek van Holland, maar voor mij nog ruim 30 kilometer rijden van het strand verwijderd. In 1872 werd het graven van de Nieuwe Waterweg tussen Rotterdam en Hoek van Holland voltooid, hetgeen de onstuimige groei van Rotterdam inluidde. Van het verdiende geld werden statige panden in het singelrijke centrum van Rotterdam gebouwd. Alles veranderde toen het merendeel van deze statige panden op 14 mei 1940 door de Duitsers werd weggevaagd. Reeds ver daarvoor zijn vrijwel alle singels gedempt om ruimte te maken voor het sterk toegenomen autoverkeer. Om van het bombardementenpuin af te komen werden na de oorlog de overige singels in het centrum gedempt.

De Maastunnel - in 1942 geopend - was de eerste autotunnel van Nederland. De voortrekkersrol die bouwend Rotterdam al had, kon (mede) door de ruimte die het verschrikkelijke bombardement had geschapen, worden voortgezet. De eerste autovrije winkelstraat van Europa verrees er in 1953, genaamd de Lijnbaan en in 1968 werd in Rotterdam het eerste metrostelsel van Nederland geopend. Tja, de Lijnbaan: een icoon van de wederopbouw dat is opgenomen op de lijst van rijksmonumenten; mijn smaak is het niet. In 1898 was de bouw van het Witte Huis gereed. Het wordt de eerste wolkenkrabber van Europa genoemd en was lange tijd het hoogste kantoorpand op ons continent. Het Witte Huis heeft het bombardement overleefd. Rotterdam is de enige hoogbouwstad van Nederland en staat samen met onder andere Londen en Parijs in de Europese top van hoogbouwsteden.

Door het vele bouwen heeft Rotterdam de mooiste (en enige) skyline van Nederland. De bouwwerken die zo karakteristiek zijn voor Rotterdam, zijn veelal na de oorlog opgeleverd. Het Kralingse Bos, met zijn vele plassen, dateert van 1953, de Euromast bereikte pas in 1970 zijn huidige hoogte en de huidige (nieuwe) Willemsbrug werd in 1981 opengesteld. De kubuswoningen zijn van 1984 en de Erasmusbrug dateert uit 1996, hetzelfde jaar dat De Koopgoot werd geopend.

Eén echt uitgaansgebied in Rotterdam is er niet. Het is er versplinterd in het Stadhuisplein, de Witte de Withstraat en de Oude Haven. De Oude Haven is de eerste haven van Rotterdam, maar staat omringd met gebouwen die de huidige naam geen eer aan doen. Een voetbalvereniging in Rotterdam won als eerste club in Nederland de Europacup 1 (huidige Champions League) en de wereldbeker. De voortrekkersrol van Rotterdam zie je dus ook terug in de sport. Zo staat de mooiste en meest karakteristieke voetbaltempel in Rotterdam.

Rotterdam - sterker door strijd; stad van de architectuur, cultuur, sport en kookkunst (het eerste driesterrenrestaurant van Nederland was hier gevestigd). Commentaar op mijn stad - hoe terecht ook - kan ik niet verdragen. Een column met overtuiging geschreven over de mooiste stad van Nederland waar de jaloezie ten opzichte van andere steden van afdruipt. Want ik weet stiekem: Rotterdam is hét, en is het tegelijkertijd ook nét niet. Maar het is wel mijn Rotterdam, met al zijn onoverkomelijkheden.

Wat ik het allermooiste vind aan Rotterdam is het thuiskomen. Het thuiskomen van een autovakantie richting het zuiden. Als ik dan op rijksweg A16 bij Zwijndrecht de Van Brienenoordbrug met zijn mooie uitzicht over de skyline zie opdoemen, dan weet ik het weer: hier hoor ik thuis.


E.