Door E. 5 augustus 2010 ©
Een buit van 586 dollar… Voor zo’n buit is het veel lucratiever om een tasje uit de armen van een oud omaatje te graaien. Om van diezelfde oude dame haar Toyotaatje mee te klauwen. Of om de pincode van deze oudere vrouw op slinkse wijze te ontfutselen door je voor te doen als een bankmedewerker. Uit een testje bij een adviesbureau bleek fastfoodketenovervaller toch meer in jouw richting te liggen. Zelf denk je daar anders over, maar testen liegen natuurlijk niet. Je bent nu een beginnende fastfoodberover met ambities. Als je mikt op een bepaalde buit, dan mag je balen als de hoogte van de beloning niet naar jouw zin is. Zeker nu je als zelfstandige zonder personeel – een zogenaamde ZZP’er – werkzaam bent.
De berekening is gemaakt. Benzinekosten, zoveel. Onbetaalde tijd, zoveel. Cursuskosten, zoveel. Oké, zaterdagavond sla je jouw slag. Je bent goed voorbereid. Er zal dan veel geld in kas zitten. Met 6000 dollar ben je uit de kosten en heb je er zelfs een kleine winst aan over gehouden. Mocht je meer buitmaken dan is dat ter dekking van slechtere tijden. Zenuwachtig stap je met skimuts en al de Wendy’s binnen. Je maakt niet te veel geluid en gaat recht op je doel af, want dat heb je zo geleerd. Binnen een mum van tijd sta je nog strak van de adrenaline en met een torenhoge hartslag weer buiten. In je linkerhand draag je een beige papieren zak gevuld met de kassa-inhoud. De zak begint bijna scheuren door het gewicht van het muntgeld, maar gelukkig blijft hij heel. Eenmaal thuisgekomen doe je wat alle getrouwde stelletjes na hun huwelijksfeest doen: het geld tellen. En net als bij veel pasgetrouwde stellen blijkt de buit toch aanzienlijk minder te zijn dan vooraf was ingeschat. Je hebt niets fout gedaan, alles liep gesmeerd. Nu blijkt dat je na je allereerste overval al in de schulden terecht ben gekomen, mag je er best een beetje de pest in hebben.
Je hebt op de cursus Fastfoodketenovervallen – leerrichting McDonald’s en Wendy’s – hele andere cijfers voorgeschoteld gekregen. Je bent cum laude geslaagd voor de theorie. Dan blijkt opeens dat het er in de praktijk toch anders aan toe gaat. Uit de Persoonlijke Effectiviteitstest kwam toch naar voren dat je het meest geschikt bent als fastfoodketenovervaller? Had je toch voor de richting Kentucky Fried Chicken en BurgerKing moeten kiezen? Testen liegen toch niet? Je hebt in jezelf geïnvesteerd. Cursus na cursus heb je gevolgd. Ben je wellicht zelf beroofd door alle trainingsbureaus die je bergen beloven? Heb je de cursussen Conflicthantering voor de Overvaller, Strategie in de Roverij, Onderhandelingstechnieken uit oogpunt van de Bandiet voor niets gevolgd? Ben je straks gecertificeerd fastfoodketenovervaller, blijkt dat alle trainingsbureaus ernaast hebben gezeten, wat jouw kwaliteiten betreft.
De twijfel begint weer toe te slaan. Je hebt er veel tijd en geld ingestoken als blijkt dat de zaken in werkelijkheid toch iets anders zijn. De trainers hebben jou verteld dat zaterdagavond de beste avond is. Dat je kon rekenen op een minimum van 6000 dollar. Heb je pech, of hebben de trainers onzin zitten uitkramen? Is jouw keuze misschien toch niet de juiste geweest? De testen zeiden van niet.
De frustratie begint. Wat nu! Een andere beroepskeuze is eigenlijk geen optie; omscholing zie je niet zitten. Je bent cursusmoe. Toch maar weer bij je vader in de meubelzaak gaan werken? Nee, je belt Wendy’s op om te klagen over de hoogte van de buit. Waarom zat er zo weinig in kas? De volgende keer moet er meer in kas zitten, anders kap je ermee.
De kans is aanwezig dat Wendy’s de volgende keer meer geld in kas heeft zitten. Ik denk echter dat u binnenkort in een meubelzaak in de omgeving van Atlanta geholpen wordt door een ambitieloze en gedemotiveerde uit het veld geslagen ex-overvaller. Murw geslagen door de medewerkers van de trainings- en adviesbureaus die al jaren als paddenstoelen uit de grond schieten…
E.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten